INFORMACJE

BLOG ZAWIESZONY DO ODWOŁANIA!


czwartek, 30 stycznia 2014

Wielkie przeprosiny + drubble 'Art'

Gomen nasai!
Tak mi głupio, że przez więcej niż miesiąc nie dałam żadnego znaku życia.
 Nawet życzeń świątecznych i noworocznych nie naskrobałam, przez co jest mi jeszcze bardziej głupio. ;__;
Na swoje usprawiedliwienie mam jedynie to, że szkoła daje mi się mocno we znaki. 
Ostatnio nawet  nie pamiętam jak się nazywam.
Myślałam o zawieszeniu bloga, ale ten pomysł jak szybko się pojawił, tak samo szybko zniknął.
Chce doprowadzić "Dirty Pleasure" do końca, szczególnie że już nie wiele tego opowiadania zostało. 
A potem sobie na jakiś czas daruje wieloczęściowe opowiadania.
 Chyba że jakaś tajemna siła mnie natchnie i zmusi do pisania. :P
Na przeprosiny wrzucam dziwne drubble, a jutro bądź pojutrze postaram się wrzucić kolejny rozdział.
Ściskam mocno wszystkich, którzy tu zaglądają. < 3
I przesyłam buziaki dla Levi- bo to twój ostatni komentarz pokazał mi, że ktoś na mnie czeka i zmobilizował do dania znaku życia. < 3

~*~


TaeKey
Tytuł: Art
Gatunek: drubble, angst, AU



Syknął cicho, gdy Jonghyun przyłożył namoczony spirytusem wacik do jego poranionych pleców. Mocno zaciskał oczy z bólu, który nie przechodził mimo delikatności i czułości przyjaciela. Nie musiał zaglądać przez ramię, żeby widzieć zrozpaczony wzrok Kima. Dobrze wiedział, że jego oczy wypełnione były współczuciem i złością.

- Bummie, zostaw go... Błagam cię.

- Nie mogę, Jjong.

- Niby czemu?

Jonghyun był wściekły. Na Kibuma, na jego głupotę i na siebie. Bo nie był w stanie nic zrobić. Jedyne, na co mógł sobie pozwolić, to opatrywanie ran i ocieranie łez. Nic więcej.

- On cię wykończy, Bummie. Co jeśli któregoś dnia zrani cię zbyt mocno, a mnie nie będzie? Bummie, on cię może zabić. Dlaczego nie zostawisz go w cholerę i nie zaczniesz żyć?!

Mocno zaciskał ręce na ramionach przyjaciela, wywołując cichy jęk. Natychmiast oderwał dłonie, w zamian delikatnie całując kark przyjaciela.

- Przepraszam, Kibummie. Ja… Ja się martwię. Boję się o ciebie.

- Nie zostawię go. Nie mogę.

- Nie możesz czy nie chcesz?

- I jedno, i drugie. Zbyt bardzo go kocham, by go zostawić, a on nie przeżyłby beze mnie.

- On cię niszczy, nie kocha. Co to za miłość, która zostawia tyle szram na twoich plecach?

- To sztuka, Jjong. Taemin jest artystą. A ja jego idealnym płótnem...












1 komentarz:

  1. Śliczne ♥
    Ale oczywiście Levi sobie dopisze kontynuację i wyjdą z tego bardzo, bardzo dziwne rzeczy ^^"
    W ogóle, nie ma za co~ przeglądałam ostatnio obserwowane blogi i miała wielką ochotę na DP, a tu nic nie ma TT. Ale nie wiedziałam, że aż tak szybko odpowiesz na mój luźny, niezawierający zbyt wiele komentarz ♥
    Czy Taemin jest sadystą? Głupie w sumie pytanie ;;;; A Kibum jest z nim mimo to, wiedząc, że jest mu bardzo potrzebny. Nie tyle z miłości, co z pożądania lub przyzwyczajenia, po którym byłaby tęsknota.
    Albo z miłości, nie wiem, nie jestem dobra w interpretacjach >.<
    Jonghyun jaki troskliwy dinozaur *.* Taki inny od tamtego w DP~
    Bardzo podoba mi się ostatnie zdanie, jest takie magiczne i cały czas powtarza mi się w głowie~
    Cudo~
    Hwaiting ♥

    OdpowiedzUsuń